Het verhaal van de kaarten

Ik stapte die dag in September 2010 van het Brussel-Zuid station naar de bushalte aan de Hallepoort. Zoals elke ochtend op weg naar mijn werk, voelde ik me miserabel, maar vandaag is het moment gekomen. Ik moet een beslissing nemen. Blijf ik op deze job of niet? Ik belde mijn vader in Bangkok op en vroeg naar zijn mening. Hoewel ik al sinds mijn zevende niet meer bij hem woon, begrijpt hij me beter dan wie ook.

Mijn vader is van Chinese oorsprong, maar geboren in Thailand. Hij heeft altijd wat raad voor mij, en hij verpakt het zelfs in een mooie quote: “Het leven is als een spel kaarten: als je ze niet allemaal omdraait, dan weet je niet of je een goeie of een slechte kaart in de hand hebt.” Ik wandelde ondertussen verder naar de bushalte, keek toevallig naar de grond…waar er een speelkaart lag. Het plakte een beetje tegen de stoep aan en was helemaal nat. Ik draaide de kaart om, stak de schoppenaas in mijn jas, en liep naar de bus toe. Ik was klaar voor een gesprek met mijn baas. Sinds die dag heb ik nog zes speelkaarten gevonden.